DÜNYA DEDİĞİN...

[ kalin

Nemenem âlemdir þu garip dünya;
Kýrk yýllýk yârenler yabancýlaþýr.
Boþuna, kurduðun dünyalýk hülya,
Dev adam sandýðýn; gör, çocuklaþýr.

Babalar tanýmaz evlat yüzünü,
Anne hatýrlamaz dünü, bugünü.
Herþey sarpa sarar, bulmaz düzünü,
Kimi zaman bilmez ölümlü günü.

Uzak düþer evlat, gözden, sýladan,
Hayatýn zorluðu bünyeyi yorar.
Nizama uymayan düþer sýradan,
Boþ koymaz Yaradan, hep hesap sorar.

Gençlik bir hesaptýr, yaþlýlýk öyle,
Hatýrla arada geçmiþ zamaný.
Hangisi emrine tam uydu, söyle;
Boþa saçamazsýn sapý, samaný.

Çok bayram görsek de, ömürler biter,
Güller koparýlýr, laleler solar.
Her bayram sonrasý gör neler yiter?
Þu dünya dediðin; boþalýr, dolar...

26.06.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: