Kalemimin alnýnda yaþayan Hiçbir dile deðmemiþ muhsan kelimeler Damlýyor alevden sayfalara Yokluðundaki varlýðýnýn Teyemmüm ettiði þiirler gibi Ve hep sana yolluyorum kendimi Karanlýða kývrýldýðým geç vakitlerde Kaç yol buluyorum Ýzin silinmiþ Kaç yol Kopuyor damarlarýmdan Eksildiðim yaralardan Topluyorum tinimi
Zamanýn kaotik zihninde Þeb-i Yeldasýnda ömrümün Türkü söylüyorum içimin sesiyle Öteler gibi anksiyete nöbetlerimi Kierkegaard acaba Haklý olabilir mi diyorum Bu taþ ve demir Yüreðimin bileklerinden tutan acý Bu esaret olabilir mi ki Özgürlüðün baþ dönmesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Davut Daşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.