Bir Gün Kırlangıçlar

Gecenin karanlýðýna fýsýldayan bir adam gibiyim
Ne yaparsam yapayým
Olmuyor iþte istediklerim,
Birbiri ardýnca sýralanan gamlar
Müsaade etmiyor sana kavuþmaya
Bir bankýn kenarýnda
Güneþin kýzýllýðýnda
Sararmýþ yapraklar süzülürken dallarýndan
Kuþlarýn cývýltýsý hatýrlatýyor seni bana
Ve bir gün kavuþmak için semaya kalkan bu eller
Þimdiyse çaresizlik içinde gözyaþlarýný siler
Hatýralarýn bile hayali kalmýþ kirpiklerimde
Ve hala kokun kalmýþ avuç içlerimde
Tüm bunlara raðmen,
Geçmiþ karþýma "Beni unut"diyorsun
Seni unutmanýn bu kadar basit olduðunu mu sanýyorsun?

Bir gün kýrlangýçlar,
Yine gözükürse rüyalarýmda
Sen hep yanýma gel olur mu
Senin yerin hazýr sol yanýmda
Benim kalbim,þarkýlar içine hapsettiðim çýðlýklar gibi
Kalbimi býraksam çýðlýklar ortaya çýkýyor
Þarkýyý býraksam kalbimde uðultular kopuyor
Ne biri eksik ne biri fazla...
En aðýr þekilde ödedim;
Beni sevmiþ olmanýn bedelini beni býrakýp gitmenle
Ama ben kusur aramýyorum ki sende
Artýk huzur aramýyorum ki sende
Ne benim huzurum kaldý ne senin kusurun
Sürüklendik iþte uykusuz gecelere
Yýðýlýp kaldýk orada,saatlerce...
Sosyal Medyada Paylaşın: