MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ASİL BİR DURUŞA
Oğuzhan KÜLTE

ASİL BİR DURUŞA



Yeni deðil ki þu yalnýzlýk, gölgemiz gibi
Onca kalabalýða raðmen þu ruhum karamsarlýðý
Belki de bir gayeye baðlamanýn gereðiydi
Onunla anlam kazanacak insanlýk ve sersefil de hayatý.

Bu yüzden her ne olursa olsun yok önemi
Ýster bir gülen yüz ol, tebessümlerinle yürü
Yahut ulaþtýr uçtan uca nihayetsiz hasretleri
Bir damlasý ol yaðmurun, serinleten bir yüreði.

Ne kadar büyük veya küçük olmak deðil ki konu
Detaylarýnda saklý deðil mi yaþamýn her soru
Sadece karýn tokluðu veya tüketmek üzere zamaný
Harcanasý olur mu hiç, her anýný yaþamalý onun dolu dolu.

Olmak isterdim bu yüzden sýcaklarda bir yel
Soðuðunda iç ýsýtan, güneþin bir demet soluðuyum
Çarçabuk tüm aðrýlarý geçiren ve þifalý bir el
Belki de tüketirdi karamsarlýklarý, bu duruþum.

Kalem olmak da vardý yai iç çektiren edalarda
Hissiyatlara tercüman olmaktý bu, köklenecek sevdalarda
Umut olmaktý çölünde kalmýþlara, bir kýpýrdanýþ için
Anlam katmak varken þu ömre, serzeniþlerdir niçin.

Okudukça mazimizi bulmadýk mý köklerimizdi
Yanlarýnda yok iken hissettik milletçe, çekilen çileleri
Kâh üþüdük zirvelerinde daðlarýn, yeri geldi açýldýk
Seyrine çýkmadýk mý kadýrgalarla koskoca deryalarýn.

Ýlham almak veya ilham olmak deðil mi konumuz
Birbirimize kardeþçe sarýlmalý ve samimice kolumuz
Zenginliðine varmakmýþ özü dirliðin, birlikte varýz
Umursamaz tavýrlarla hayatý zehirlemek neden.

Topraðýmýz öylesine güzel ve mukaddes ki
Her zerresi onun maziden yürek yakan acý bir esinti
Rüzgâr söylemiyor mu þarkýsýný her yüzü okþayýþta
Ayrýlýk gayrýlýk ne de anlamsýz, birlikteyiz bu yolda.

Olsun eksiklerinmiz gocunmak yok, diktir ya baþýmýz
Ýki lokma da olsa lokmamýzý yoksunla paylaþýrýz
Biri mi bekler mi sandýnýz, çok çok yanýldýnýz
Tüm cihaný kucaklar sevgimiz, saygýmýz,anlarsýnýz.

Devri de deðiþse dünyanýn bize ne bundan
Tuþlara da baðlansa bu yol, sonu hep çöküntü, buhran
Yeniye ne gerek var bir bakýnýn, kardeþlik baki
Eskiyi de kucaklarýz, birlikteyiz medeni ve hep ileri…

Söküp atýlýr mý yüreklerden bize sunulmuþ vatan
Kimbilir daha kaçýndaydý adsýz yatan onca kahraman
Veryansýn etmesin mi gönül, yaþanan serkeþliðe
Ýki kelam etsem kalemimle, vurgum elbet ülkümüze.

Vefalarý unutmamalýdýr, tutarlar gönlü naif
Karanlýkla boðuþmaz hiç kendini bilen arif
Bir yol bulalým beraberce aþýlsýn zorluklar yarýna
Bunu baþarýrsak doðacaktýr güneþi saadetlerin
En kuzeyinden güneyine, yükseðinden enginine
Velhasýlý öyle bir güç ki bu ýþýyacak hem saðýna soluna
Ve belki de gelince vakti kükrenecek tüm zulmete
Beþeriyet erecektir o münevver, pahasýz saadete.

Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.