eðiliþtir gölge yeryüzüne
ýþýðýn haberidir karanlýkla perdelenmiþlere
Allah’ýn elçisi (sav)’nin yeryüzüne iz býraktýðý demdir
miracýn nazlý misafirinin faniler arasýnda terleyiþidir
gölge düþer yere sadece gölge
aþaðýdakiler için lütuftur gölge
böylece gök kubbe altýnda
sürünenlerin ümidi olur gölge
yürüyenlere rüyalar sunar
yokuþ çýkanlara zirveyi gösterir
düþmüþlerin yüreðinden tutan el olur
tercihtir yolculuk
doðumla deðil yürüyüþledir
terklerin hepsine deðen
deðerli bir yöneliþtir
omuzlarýmýza kutlu bir yüktür
kalbimize emanet bir tavýr alýþtýr
geçmiþten miras bir hatýra deðil
þimdiyi ve geleceði inþa eden bir teþebbüstür
dünya çölünde muhammedi cehdin adýdýr
gönlünün aktýðý her þeyden
yüz çevirip muhabbetinin kýblesini ayarlamaya koþmaktýr
vaktin rahmine bir can pýhtýsýyla düþmeye razý olmaktýr
o yerde tasvir edilmenin
halden hale çevrilmenin sancýsýna tutulmaktýr hicret
tevhidi suret diye giyinmektir
kutlu sözü ten eylemektir
içindeki cevherin neþvünemasý hatýrýna
kabuðundan sýyrýlmaktýr
benlik kabuðunu sevr’in karanlýðýnda parçalayýp
tevekkülün topraðýna katýþmaktýr
tüm ciheti birden
saðýný, solunu, önünü, arkasýný, aþaðýsýný, yukarýsýný
Allah bizimle beraber sýrrýna emanet etmektir
la tahzen sýrrýna
aþkla dudak deðdirmektir
dudaðý çatlamýþ susuzlar gibi
dünyanýn okyanusunda bir inci yalnýzlýðýna çekilmektir
ýþýktan ve þaþaadan yüz çevirmek
ýþýðý bir gelin gibi gönülleyecek
sadýk yüzü kuþanmaktýr
sýðlýklardan ve kýyýlardan kaybolmak
sonunda yüzlere ve tenlere pýrýltý bahþedecek
kararlýlýða ulaþmaktýr
az olmaktan korkmamaktýr
kalite adýna dökülmüþ bir damlacýk terin bile
dünya topraðýndan sonsuz hasatlar çýkaracaðýna
adý gibi iman etmektir
az almaktan yüksünmemektir
dünyanýn ayinesine sonsuzluðun lezzetini
ebediyetin sevincini düþüren
infak tebessümünü giyinmektir
þahsiliði sýrtýndan atýp
kerem ehli olmaya doðru eðilmektir
bencilliði yakasýndan düþürüp
dünyaya uzatýlmýþ cennet dalýna,
cömertliðe ve ihsana,
vermeye ve feragate tutunmaktýr
secdeyle hicrettir
zamanýn üzerine çýkartýr mümini
oruçla hicrettir
eþyanýn baðlarýndan kurtarýr kalpleri
vermeyle hicrettir
bencilliðin parmaklýklarýndan çekip alýr asil ruhlarý
hacla hicrettir
bedenden ruha taþýr mümini, çokluktan Bir’e çaðýrýr.
abdestle hicrettir
dünyanýn boz bulanýk selinden kenara çeker mümini
müminin göðüdür hicret
nereye gitse göðü bulur karþýsýnda
güneþleri hicretten doðar
yaðmurlar hicretten iner
sabahý hicretin ufkunda bulur
akþamý hicretin göðsünde aðýrlar
mevsimlerini hicretin kalbinden alýr
gecesini hicrette bulur
gündüzünü hicretin gözlerinde görür
hüznünü, kaygýsýný, sevincini, telaþýný
hicretin yüzünden bekler
huzurunun dal uçlarý hicretin göðüne uzanýr
hüznünün sarý solgun yapraklarýný
hicretin rüzgarýna býrakýr
nereye gitse hicrettedir mümin
nereye dönse hicrete döner
her nefes hicrettir hayattan ölüme,
ölümden hayata
var-yok arasý salýndýðýný gösterir insana
elçi hicret ettikten sonra
medine olgunluðuna ermiþtir yesrib
elçi’nin hicreti, yesrib’i medine’ye hicret ettirmiþtir
hazýr bir medine’ye gitmiþ deðildir elçi
yesrib’i medine eylemek için alýn terini
akýl terini ortaya koymuþtur
topraðý vatana dönüþtürmüþtür
gurbeti sýla kýlmýþtýr
uzaklýðýn tarlasýndan yakýnlýk hasadý devþirmiþtir
sorumluluktur hicret
vardýðý her yesrib’i
medine kýlma sorumluluðudur
yeni gelen sabah yesrib’tir
telaþlarýný kucaðýmýza döken öðle vakti yesrib’tir
hüzünlü ikindiler, kýzýl akþamlar, koyu geceler
kapýlar, odalar, evler, sokaklar, meydanlar
her yeni baþlayan ay
her yeni tanýþtýðýmýz yabancý yesrib’tir
hareket halindeyiz her an
anlamlý kýlmak için gidiyoruz gittiðimiz yere
çünkü biz anlam yüklendik mekkeli vahiyle
vahyi taþýyan her akýl vardýðý yere
döndüðü yöne anlam borçlanýr
varlýðýný anlamlý bilmeyen
varlýðýnda anlam bulmayan
nereye giderse gitsin, sadece gezgindir
iþte buna razý deðil Yaratan
yolu anlamlý kýlmak için yolcu diye yola koydu bizi
aynalara anlam düþürmek için
güzelliðin karþýsýna koydu bizi
boþ yere var olduðunu sanmak
var Eden’e iftiradýr
Yaradan’ýn var etme tercihini abes görmektir
müsaade yok hicretsizliðe…
yer yok, anlamsýz varmalara da var olmalara da
yoksa zulmetmiþ oluruz kendimize
haksýzlýk etmiþ oluruz bize baðlanan Rahmani ümide
ey taze nefes sahibi insan
hala eskimiþ külleri mi savurmaktasýn baba ocaðýndan
közlere üfle ateþlendir
közleri gözle alazlandýr
baba ocaðý sunasýn sonrakilere
yoldayýz her daim.
yola çýkarýldýk
yürüyoruz
miraca layýk arþýn gölgesi düþüyor adýmlarýmýzýn önüne
içimizden birinin teri dökülüyor yorgun ayakuçlarýmýza
yeniden baþlýyoruz her an
yine yeniden düþüyoruz yola
baþ koyduðumuz her baþlangýç
medine sýrrýný borç istiyor bizden
sorumluluk iþte hicret
vardýðý yeri medine kýlma sorumluluðu
vardýðý her yere muhammedi oluþu taþýrma sorumluluðu
zamaný Allah’ýn muradýnca akýtma sorumluðu
böyle böyle, baþ koyduðumuz her baþlangýç
hicreti çaðýrýyor bize
hicrete çaðýrýyor bizi
yeni yýllara,
yeni yollara
yeni yolculuklara
yeni hayýrlý günlere
yeni hoþ geldin diyeceklere
redfer