Koca Türk Devletine fiskeler atýyorsun,
Kaçak döðüþen cüce, sen kime çatýyorsun?
Yazýk ölen gençlere, ana kuzusu onlar,
Yýllardýr analarýn âhýnda yatýyorsun.
Bu ne akýlsýz gayret, bu ne sakat düþünce,
Komþular"imdat" diye sana koþuyor önce.
Sen bu kadar kör müsün, bunlarý görmüyorsun?
Sonuç neye varacak sen topraða düþünce?
Seni daða sürenler gör ki nerde yaþýyor?
Sen ölüp giderken o, göbeðini kaþýyor.
Afyonlanmýþ bir halde daðlarda geziyorsun,
Maksat kürt halký deðil, servetler yarýþýyor.
Bu servet yarýþýnda sen bir küçük piyonsun,
Esrar, eroin, kadýn gelirinde en sonsun.
Sen öl onlar yaþasýn, böyle midir görevin?
Çekil de akbabalar onun leþine konsun.
Dön de bir bak kendine, bu mu lâyýðýn senin?
Yaþadýðýn daðlarda çürüyecek bedenin.
Bir silahlý kölesin vur deyince vuracak,
Yakýnda dar gelecek baþýnýza bu zemin.
Dinle beni genç adam! Bu hesapta tuzak var,
Sen zarara uðrarken, baþkasý ediyor kâr.
Soðuk daðdan uzaklaþ, sýcacýk yuvana dön,
Eli kanlý göçenin, ahretteki yeri nar...
Enver Özçaðlayan
Fatih-ÝST.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.