ÜŞÜDÜM ANNE

Saatler ayaza çalýyor...
Üþüdüm...Üstümü örtsene anne...
Kaç hazan gülüþünde bir sýrdýr...
Beni dertler deryasýndan alsana anne...

Eremem deruni bakýþýnýn vasfýna...
Bu günlerde çok acizim...
Sevginle yoðrulmuþ bedenimden...
Sana bir buse konduramadan þu dudaklar...
Göçtün ebedi aleme...
Üþüdüm...Çoook üþüdüm...
Sen yoktun anne...

Zuhur etti bu gece tüm isyanlar ...
Baþkaldýrýydý kimsesizliðine giďiþinin...
Bilmem kaç bahar geldi geçti...
Anlayýþsýz...Aþsýz...
Sevgisizlikten mütevellit...
Kötürüm olmuþ hülyalarým...
Sevimsiz düþlere dalarým...
Kabuslar...Karabasanlar...
Yakamý býrakmaz olur da...
Üþürüm...Üþürüm...Neredesin anne...


Þimdi Fatihalar Yasinler sana hediyem...
Aminler dolsun kucaðýna sepet sepet...
Ruhun haþrolsun bu nacizane muhabbetle...
AnneM...Anne...
Üþümek nedir ben iyi kimse bilemez diye...
Topraðýna güllerden yorgan yaptým...
Baykuþ misali tünedi ruhuma kara geceler...
Bu gözleri uyutmadým...
Ve kutsal deðerler üstüne yemin olsun ki...
Ben seni bir an bile unutmadým...

Þimdi kapýda yokluk...
Pencerede üç beþ sardunya...
Dýþarýda zemheri düþler...
Üþüdüm üstümü örtsene anne...








Sosyal Medyada Paylaşın: