SENSİZLİĞİN KUYUSUNDA

Ýki hafta oldu sensizliðin kuyusunda,
Gözlerinden ýrak, sesinden mahrum
Kaldý bu gönül evi cihanýn gölgesi altýnda.

Sensizlik boðuyor kýyýlarda,
Ebubekir’in sadakatiyle sana baðlý olan
Gülüþlerinde kaybolan er kiþiyi,
Kainatta savrulmuþ iki kelimeyi.

Biri Ademden beri sevginin ilk ismi,
O da sen;
Diðeri Yusuf’tan beri Züleyha’nýn kendisi,
O da sevmenin Muhammedi muhabbet ile dili;
Seni Seviyorum demek zor olmasa gerek,
Ancak korkular sarýyor yüreðimi,
Tepkin ile kaybetme korkusu sarýyor tüm sinemi,
Geç kaldýkça da kaybediyorum belki seni,
Belki kaybettim de, farkýnda deðilim...

Ey gönül perdesi!
Sen Mim sarayýnda ilk duamsýn,
Elif ile baþlayan kelamlarýmýn tek sahibisin,
Gönül limanýnda kalbin tek sahibi olan Zümrüdüankasýn...
...

LARDES SYMPRA




Sosyal Medyada Paylaşın: