Adým attýðým toprakta gözümü diktiðim semada nefes aldýðým havada seni bulamadým da öylece boþlukta kaldým.
Ne öldüm, ne de yaþadým caným gitti canýmdan. Kaným çekildi damarýmdan ölmedim de arafta kaldým.
Söz verdiðin berzâhta gitmem, kalacaðým dediðin her ânýmda ne gittin, ne de kaldýn solumda ben kayboldum aþkýnýn yolunda.
Âbu hayâtým olan bakýþýnda kirpiðinde ki ok olan, can alýcý niþanýnda can bulurken can verdim sardýðýn kollarýnda. Kendimden geçtim de bir senden geçemedim aþk denen zehirli sarmaþýðýnda.
Caným gitti canýmdan kýþý yaþadým yazýnda. Kaç kez kurþun etti sözlerin, ölmedim de hevesin kaldý kursaðýmda. Son nefesimi vereceðim gözümde kalan damla pýnarýnda.
Artýk; Adýn hasret, türkün gurbet kalemin kýrýldý Beni býrakýp gittiðinde. Artýk sende herkes gibisin Beni býrakýp gittiðinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazar Filiz Toklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.