Ne acýlara yelken açtý yüreðim denizlere sýðmayan...
Olamaz ! Dediklerimizi ansýzýn olduran... Olmasýný istediðimiz ne varsa olmayan...
Yaþanan her fýrtýnanýn ardýnda otopsiye girmiþ bir Maktül’ün organlarýný kaybetmesi gibi, bir kasabýn tüm kuvveti ile ete indiriþi gibi elindeki satýrý...
Parçalandý bütün umutlarým...
Ben yaþayamadýðým mutluluðun diyetini, beden bulamayan hayallerimin katili olarak ödedim...
Peki ya þimdi;
Fýrtýnanýn nerden estiðinin bir önemi kalmadý...
Son baharý yaþayan bir aðacýn yapraklarý gibi Savruldu bütün umutlarým...
Ben dünyaya sýðdýramadýðým hayallerimi , 2 metre Kefene sýðdýrarak uðurladým...
31/10/2022 Ýbrahim Güleç Sosyal Medyada Paylaşın:
kalemden_kelâma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.