Yaðmurlar bir gelseydi artýk Balkonda duran kuru tütünüm nem alsaydý biraz Boðazýmdaki gamý geçirseydi azýcýk olsa da Ve sen düþerdin yine o ilk yaðmur damlasýyla gözlerim karþýlýk verirdi yaðmura senin hatýrana nisandý doðum günün yaðmurlarýn mevsimi benim baharýmýn habercisi bir yaðmur yaðardý üstümüze bazen ahmak ýslatan gibisine sen hep þemsiyenin altýnda kalýrdýn ahmak benmiþim þimdi daha iyi anladým o kara buluta teslim ettim seni bir fýrtýnaya emanet ettim düþlerimi þimdi ve savrulduk öylece yaðmurun da dineceðini bilmezmiþçesine ya sevdiðim ben ahmak olmaya razýyým þimdi o yaðmurlarla gelseydin bir artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
ragıp aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.