Karþý karþýya gelince çok zor gözlerine bakmak Ìcimden atamadýģìm Bir suçluluk duygusu var yüreðime Bir þeylerin parçalamýþ olmanýn hissi içimde Beynim iki ellerimin arasýnda çaresiz olunca Yorgun düþüyor, kapanýyor gözkapaklarým Yolumda uçuþan toz zerrecikleri.. Bir isyaný gizler gibi kapatýyor izlerini Bütün ümitsizlikleri beklerken,unuttum her þeyi Uçsuz bucaksýz bir denizin dalgalarý Selam dururken kýyýlarýna Özlem sarar akþamýn gölgelerini Sonra bir güneþ batar Hüzün düþer yaz meleklerinin eteklerine Bulutlar kapatýr gecenin maviliklerini Yýldýzlar silinir birden gökyüzünden Rüzgar daðýtýr karanlýðý Kesikler oluþur yüreðimin derinliklerinde Verdiðin nefesler gibi havada buhar olur Bedenimin hücrelerinde,yoluma çýkar sis bulutlarý.. Hayalkýrýklýðýnýn verdiði hissi tadarýn Ömrümün son safhada yarým kalýr anýlarým Kanar için için yaralarým,suskun düþer dilim Haykýrdýkça kalbim aðlar gözlerim...! Etrafým yangýn yeri, nereye gitsem boþ..! Yalnýzlýðýmýn içinde sürünür umutlarým Ne kadar masumsa yüreðim,yine de suçluyum..! Boþ bir sandal gibi,acýlar içinde yüzüyorum Demir atacaðým limaný bilmeden..! Gözlerim alabildiðince ýslak..! Ama en zorud gelemeyeceðini bile bile , Yinede son bi umutla seni beklemek YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.