HEP YARINLARDAYIM
Çok günler biriktirdim
onlarla hep yarýnlardayým
bu günü yaþamadan.
Her biri bir þiir,bir roman
ve adýný bilmediðim çocuklarýn
dilinde dolanan.
Sisler camlara perde olsa da
Güneþ yine girer.
Bitimsiz hüzünler geçmez sanýyoruz
günler aylar geçiyor,onlar da geçer
duyulmayan sesin
bir oda sessizliði gibi
hep içimde gezer.
Þimdi sormayýn bana geçmiþimi
yüreðim yoruluyor.
Dönüþtürüyorum yaþanmýþ zamanlarý yarýnlara
arýndýkça tüm inançlarým köreliyor
ayazlý günlerden ulaþtýkça bahara.
Yaþamda
hüzün yalnýz gözlerde mi gizlenir.
Hiç aklýma gelmeyen parça bölük
an’larýn þarkýlarý
küçük çocuklarda dillenir.
Ve ben hep yarýnlardayým.
Anýmsar mýsýn,ayrýlacak mýyýz
diye sorduðumda
çok bulut birikmiþti gözlerinde.
Bir fýrtýna habercisi
ýrmaklar akýyordu yüzünde
asýrlar süren bakýþlarýn
hala durur gözlerimde.
Aðlamayan gözler de olur
yanan ateþ de söner,rüzgarýn hýrçýnlýðý da diner,
düþen de kalkar
bilinmezlik deðil midir ölümden korkmak
onu da kaldýracaðým yarýnlarda.
Ve ben hep yarýnlardayým
geçmiþin defterini kapatarak
yaþanacak günlerin hayaliyle varým.
Þimdi kapat gözlerini
bir de uyanacaksýn kiii
Karþýndayým.
Bahri GÜVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.