Cemiyetten yok oldu! Anadolu irfaný
Eskilere býraktý, sadece tatlý aný.
Ne günlerdi o günler! Ýyilik baþa taçtý
Heyhat istila etti, hokkabazlýk vataný.
Büyükler tecrübeyi, torunlara taþýrdý
Daðýldý aileler, tüketildi imkâný.
Babalar iþlerinde, helal rýzýk peþinde
Hamt eder, þükrederdi üzer idi þeytaný.
Anneler okul idi! Yoktu anaokulu
Kýzýlsa da çocuða, duyulmazdý figaný.
Komþular birbiriyle, yarýþýrdý yardýmda
El-an robotlar günde, kaldýrýyor harmaný.
Uzun kýþ geceleri, oynanýrdý oyunlar
Sevgiyle ocaklarýn, tüter idi dumaný.
Çok güzel hikâyeler, anlatýlýrdý zevkle
Neþe, sevinç kaplardý, karanlýkta zamaný.
Köpek davara bekçi, kedi fare peþinde
Geçerliydi Allah’ýn, C.C. adil hükmü, planý.
Talim edilir idi, evlerde edep, adap
Öðretmenler, hocalar yayýnlardý fermaný.
Þimdi emri mesajlar, sanal âlemden gelir
Fert-fert oldu da toplum, zedeledi imaný.
Gözü hep yükseklerde, orda sanýyor huzur
Bulamadý velâkin! Arþý sardý figaný.
Kitaplara býraktý, sadece tatlý aný;
Vatanýmdan kovuldu, Anadolu irfaný…
Salih Yýldýz…04.11.2022
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.