dost dediğin

Çiçek çiçek üstüne yaðar boranlarda dost..
Hazana dönsede baharlar..
Senin bahçenden bir çiçek bile koparmaz dost..
Çelikte kýrýlýr demirde..
Ama dost,asla kýrýlmayan mucize gibidir..
Bazen yollarýna kar yaðar..
Etrafýný hüzünler sisler sarar..
Ama dost elif gibidir sana yadigar, sisleri bulutlarý kovalar..

Herþeyi arar herþeyi bulursunda bir dostun etmez çoðu zaman..
Dost dediðin hayatýna güneþ gibi doðar..
Fizandada olsa ayni gökyüzündeymiþ gibi parlar..
Ýnsan candan umudu keserde, dosttan kesemezmiþ..
Dost pencerende bitiveren çiçek gibidir..
Sýrrýný sýrrý bilip içindeki ummana gömendir..
Dost herdaim kirpiklerine asýlý çið tanesidir..
Zihnini sana tutturup,zehrini unutturur..
Karda boranda sana bahar çiçekleri yutturur..

Dost yoldan geçenlerden deðildir..
Sana ocak ayýnda sýmsýcak gülüþ, aðustosta buzlu þerbettir..
Ayni aþk gibi, kendiliðinden gönlünde gözünde bitiverir..
Gök kuþaðý gibi sarar sarmalar seni..
Madeni paralar gibi eskidikçe deðerlenir..
Ruhundaki kapalý kapýlarý ,bir bir aaçar..
Karanlýkta yolunu aydýnlatan elmas parçacýðý gibidir..
Hani katya yazar yazarda böyle dostlar varmýdýr hiç bilemez ..hiç bilemez....
KATYA
02.1.2022

Sosyal Medyada Paylaşın: