Sevince muhtaç kaldýðým günlerden geçiyorum Sabah akþam demeden efkarýmla içiyorum Benim ne gündüzüm gündüzdür ne gecem gecedir Ve tek gerçek,yalnýzlýk içinde öleceðimdir...
Ne ruhum içimde ne de bedenim üzerimde Gönlüme baksalar yaþ görecekler her yerimde Hayata yürünümüyor ölüme de gidilmiyor Ýçimde neler koptuðunu kimse bilmiyor
Yaþýn ufak deyip bütün bedenimi yaktýlar Bir gün herþeyi teker teker elimden aldýlar Mazininde hatýranýnda içine ettiler Sonra hiç bir þey yokmuþ gibi öylece gittiler
Sýrtýmdaki yarayý da gözümdeki yaþý da Asla unutmam,aklýmla verdiðim savaþý da Ne verdiklerine ne sevdiklerine tamam Sevdiðini söyleyip gidenleri unutamam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Yarımbaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.