KIYIDAKİ TEKNE - ZEKİ ÖMER DEFNE

Kurudum da kadîd oldum kumlarda
Sefer bekleye bekleye her gün ben.
Enginlerden bir rüzgâr esmez mi serin serin
Pul pul ürperiþler geçer içimden.

Bir gün atlayýveresim gelir þu kýyýlardan
Iþýl ýþýl, yeþil yeþil sulara.
Al baþýný çek git der, deli gönül
Verip kendini bir büyük rüzgâra.

Tâ yanýbaþýnda durup da böyle
Hasretini çektiðin þeylere hasret gitmek...
Hem tut, o sular için halkol, hayat ol;
Hem tut, sonra o sulara hasret çek.

Biraz dalacak olsam tâ içimden bir þeyin
Çýkýp dolaþtýðýný duyuyorum denizde.
Ama öyle bitirmiþ ki kum beni
Ardýndan bir türlü gidemiyorum iþte.

Bazan ayak sesleri duyarým dört yanýmda
Bakarým masmavi, levent bir umut
Bakarým sülün gibi bir serene sarýlmýþ
Püfür püfür bir bulut.

Baþýmý bordamý dövsün dalgalar
Tuzlar tahtalarýmý ýsýrsýn istiyorum;
Çek beni fýrtýna, çek beni deniz,
Býrak beni sahil, býrak beni kum
Ýnsaniyetinize sýðmýyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın: