KAL SEVDİĞİM...

Ahh bu geceler...
Kapýmda bir kör tapýnak...
Anarým adýný içim acýyarak...
Saatler uykusuzluk...
Firari bakýþlarýn zihnimde deli bir sual...
Ekmek gibi, su gibi aziz bildiðim yar...
Nereye bu gidiþler, nedir bu hal?

Þimdi söyle bana...
Neden yorgunuz hala?.
Geçmiþle hesaplarýn bitmedi mi?
Bizim de çektiklerimiz bize yetmedi mi?
Þimdi sýrtýmda bir býçak yarasý...
Kan sýzýsý,kahýr karasý, iki kemik arasý...
Etme...

Yokluðunun ardýndan bil ki tarumar...
Hazan bahçeleri...
Ilk busenin mateminde sarý yapraklar...
Neredesin ey gönlümün mabedi?
Gelmez isen...
Kurusun gözümden akan pýnarlar...
Doysun cana kara topraklar...

Bilir misin ki...
Seni bu saatlerde içime gömdüm...
Yalnýzlýk nedir?
Sen öðrettin...Sevmeyi ve de piþmanlýk nedir?
Þimdi dön bak kendine...
Ben kimim neyim diye...
Bana eski aþkýmý ne olur geri getir...
Sayfalarca yazsam seni,yine de bitiremem...
Böyle bir aþký dünyaya bir daha getiremem
Eyy yokluðuyla yok olduðum...
Varlýðýyla can bulduðum..
Etme...


Ben böyle yapayalnýz...
Sen duygusuz ve vicdansýz...
Çekip gitme hesapsýz...
Býrakýp gitme...











Sosyal Medyada Paylaşın: