TRAVMA

gidiþin kara bir tren gidiþiydi
dumanlar savururcasýna içime


zaman durdu göz bebeklerimde
hatýralarýn sis misali kaplarken yüreðimi
sessiz
etkisi koca bir þehri yýkacak kadar bir depremdi içime

yoksun ya

büyüyor þimdi göz bebeklerimde damlalar
ve içimde travmalar

gittin ya

lal oldu sanki dudaklarým
sözcükler boðazýmda yarým
yetim bir çocuk gibi
giderken
sende kaldý sanki öbür yaným


yokluðun içimde bir nehir oluyor bir çaðlayan

sen gideli kesik bir bilek gibiyim
her yaným acý her yaným kan revan
Sosyal Medyada Paylaşın:

SÜRGÜN72 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

HÜZÜN ÇİÇEĞİ........ TÜRKÜ GÖZLÜM............... BİR KADIN TANIRDIM... YÜZÜ KARA ÇOCUKLAR... TRAVMA YAS Çile geceler YEZDA