MAYIS

Sen hiç öldünmü
Ben çok öldüm
Mayýsýn göbeðinde bir leke gibi ...
Gözlerimin akýndan geçtim
Görmedi kimseler
Hiddetinden kararmýþ bulutlarý gögün
Vurulmuþ boynum hiç acýmadan ...
Bir yosmanýn zehirli ellerinde
Dur durak bilmeden
Açýlmadan henüz kýzýl goncalarýn
Çilekeþ tozlu bohçalarý
Yeþil raflarýn kahveli koynunda ...
Umudu ,gecikmiþ baharlarda
Devrilmiþ bedenim dikenlerine
Çeyizinde saklý , kýrmýzý güllerin ...
Güz hüzünlerine bulandýðým
Her çýð damlasýnda ...
Filiz kýran fýrtýnasýnda kesilmiþ nefesim
Gelincik þafaðýnda güneþim tedirgin
Bir kuzunun kurtlu düþünde
Bir dostun postunda ecel uykularýnda
Ýhanetin zifiri koynunda yapýþ yapýþ
Perdesiz bir gitarýn tellerinde çýrýlçýplak
Leylim ley ...

Kurudum diyorum kurudum
Güz yellerinin aldatan serinliðinde
Üþüdüm
Küskün
Unutulmuþ
Þiir defterlerinin dizlerinde
Tepeden týrnaða
Beyaz sayfalarýnda
Çivilendiðim yazýlar artýk kaderim
Dizelerde ederim sarmaladýðým kefenlerim
Tek mýsrada bile varlýk derbeder
Kimse toprak atmadý belki üzerime
Tek damla su deðmedi terime
Üzerime
Üzerime
Ben çok gömüldüm
Yer kalmadý tek bir hazana bile

Öldüm diyorum öldüm
Hemde en mavisinde yýldýzsýz definlerin
Duydunuzmu
Býrakýn azarý
Pazarý
Metelik etmez meteliklerim
Benim yaþayan saðýr ölülerim
Akmadý belki yere kaným
Hep içime aktý bak
Benim
Kör kütüklerim
Cesetlerim ýssýz bir gemi
Dümeni kýrýlmýþ
Belki seyyah bir ecel
Kulaç kulaç salýnan yüreðimde
Diz boyu berzahýnda girdablý limanlarýn

Çýrak Ça / Ýbrahim YETGÝNDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın: