Yüreðimin rüzgar savuran yamaçlarýnda Tahtýný arar gibi gezip duruyorken, Dalýndan koparýlmýþ bir yaprak gibi Bir o yana bir bu yana savrulup durdum. Ve tepeler yükselirken gözyaþlarýmdan Sensiz kelimelerimin boynu büküldü. Elem sardý yine dört bir yanýmý Ey her varlýða güzellik veren Allah’ým Ne olur sen buldur kaybettiðim yönümü...
H.ARSLAN (26.10.2022)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.