Kendime Merhaba

Gölgem adýmlarýma eþlik ediyor
gecenin bilmem kaçý
gözlerim volta atýyor
gönül kapýsýný haraç mezat satýyorum
gül kokusundan uzak yitirdim ellerimi
ellerim ki sýcacýktýr arka sokaktaki kediye
diker gözlerini gözlerime
þefkatten bi haber insanlara bin basar
yeminle
benimle derdi,ayný yolda yürümek
sev beni diyor usulca sokularak
tamam diyorum.

***
Bazen diyorum geç kaldým,garip kaldým yüreðime
ýsýz bir adaya sürgün edilmiþ gibiyim
sesli mektuplar yolluyorum sana
ulaþamadan dönüyorum kendime
bilmezsin sen yakamozlarýn hüznünü

***
Aslýnda çok kýzýyorum sana
en çokda kendime
bile bile ladestin sen
bile bile zehir zýkým

***
Ýnsan küllerinden doðarmý sorarým
doðuyor biliyormusun
kabuk tutan aðrýyý,sýzýyý
söküp gömüyorsun,
aðacýn kabuk atmasý gibi
yaþýyarak öðreniyor insan
bazen sesizliðin dili,bazen çýðlýklarý ile
bazende baþýný yasladýðýn göðsün,
taþ olduðunu anlayýnca
geldiðim yol yemyeþildi oysa
ama sonbahar geldi seninle

***
Aðýt yok dilimde,duâm da yok sana
kan çiçeklerini çiðneyip çiðneyip tükürüyorum
acýmtýrak bir tadý var hayatýnýn
heybemde yok ,sana dair tüm yükleri býraktým
kar altýnda bir ormanda
tüm sorularý sessizce cevapladým
sen sesli düþünürken

***
Yol uzun ve adýmlarým titremiyor artýk
güneþi kucaklayýp ay ýþýðýnda yürüyorum
pýrýl pýrýl bir dünya
rota kendime Merhaba…








Sosyal Medyada Paylaşın: