Diyarbakır Şiiri
Diyarbakýr Þairleri
Mertliðin, dürüstlüðün, adamlýðýn dilaverleri… Onlar Kürd ve Türk þiirini yaþatan kadim mýsralarýn cengaverleri.
Þiiri surlarýn sýrlarýndan, Dicle’nin serinliðinden, Hevsel’in asaletinden, Mardinkapý mezarlýðýnýn ferasetinden, Kýrklardaðý’nýn basiretinden öðrendiler.
Ýslam’ýn, insanlýðýn, merhametin, kardeþliðin; adil, onurlu ve eþit yaþamýn yýlmaz sözcüleri oldular.
Bazen dilden dile ve kulaktan kulaða, bazen kâðýttan aðýda, asýrlarý aþan beyitler býraktýlar zamanýn rüzgarýna…
Sazlarý kalem, kalemleri saz oldu. Kâh söylediler, kah yazdýlar. Ýçlerini baþaklar gibi döktüler insanlýðýn, halkýnýn aç ruhuna.
Türkülere, dengbejlere ilham oldular.
Binlerce yýl haksýzlýða susmamayý birbirlerinden miras aldýlar. Kadim þehrin, selim evliyasý oldular.
Þair ruhlu bir halkýn þair evlatlarý, romanlarýn ve öykülerin ulaþamayacaðý derin anlamlara ulaþtýlar, ulaþtýrdýlar.
Çiçek, böcek edebiyatýna takýlý kalýp yerlerinde saymadýlar. Ýnsaný, çiçeði, böceði yaþatmaya çaðýrdýlar, adaletin ve mücadelenin izinden gittiler.
Zaman oldu, nicesi zalimlerin zindanlarýnda bedel ödedi ama yýlmadýlar. Kimi siyasi, kimi içtimai, kimi sivil alanlarda özgürlüðün, sevdanýn, barýþýn destanýný yazdýlar, sýlasýný çýðýrdýlar.
Diyarbakýr þairleri, tarihimizin ve edebiyatýmýzýn gözbebeðidir. Birkaç müzeye, kütüphaneye sýðmaz onlarýn þanlý hikayeleri.
Bir avuç da deðillerdir. Avam, nicesini tanýyabilmiþ, nicesine de sadece havas eriþebilmiþtir.
Þehrinin þairlerini iyi taný. Nice ünlü alimden, filozoftan alamayacaðýn hayat dersleri kentinin þairlerinde saklý.
Hayatýn anlamýný arayanlara ne özel kýlavuzdur onlar. Merhumlara rahmet, saðlara hayýrlý ömür nasib olsun.
Yüreði Diyarbekir gibi atan görklü þairlerimize bin selam olsun…
Bilal Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.