bana bu portakallar seni

bana bu portakallar seni...
yemedim! annem mevsiminde yenmeli dedi
her þey
yenildim! kokusu iþte bir baþkaydý
siz aðaçtan düþen portakallarý gördünüz mü?
iyi deðil onlar.

bu, denizi çalan içdenizimden soyunup gelen adam
beni ilk elden yakan uvertür
ve bir düþ oditionu
þakaklarýma kadar büründüm i mgesiz
bir kelebeðin dolunaya uçuþunda

bana bu portakallar seni...
kabuðu ne güzeldi halbuki senin
bilmezdin ve tanrý da bilmezdi
o, onun parçacýðý
ah! tanrý tanýmazdý görse de
- ben buraya ne yapmýþým-

kalýbýna yapýþmýþ bir kek gibi
içinden çýkmayan insanlar
balkonlar izmaritler dinamitler
sayýlmayan bir oy var içimde gidilmeyen bir yol
her þeyi tezadýna dönüþtüren

duvarlar nabzýný arayan saat
çoklu bir millî özlemli
fransa tek golle kazanmýþ
sofra bezi çoktan toplanmýþ
portakallardaki bir adam
patlama yapamamýþ daha

burada her gün patlýyoruz sevgilim
bana bu portakallar seni...



Sosyal Medyada Paylaşın: