amenna
//
.
.
.
bir
aþk’a
kaç vebal
sorarým sana
bir yakarýþa kaç amin,
bir insana kaç iblis düþer
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
alným, kýblem bir
iblise kulluk edenlerden deðilim
/
bir
damla
kum tanesiyim
Zeus’un nefesinde
bir damla kuþ tanesiyim
Artemis’in göðüs kafesinde
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
çölünü, göðünü
ezbere bilmeyenlerden deðilim
/
aklým,
fikrime
olsa da mülteci
kendimim, kendim gibi
suda, ateþte, toprakta benim
ne cennetim ne de cehennemim
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
adým, doðrum belli
kula kulluk edenlerden deðilim
/
ne
gündüz
ne de geceyim
bana þafak söktürmeyin
elbet gidilecek yollar vardýr
ne kadar yol, yoldaþsýn onu deyin
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
adam gibi çýkýlan yoldan
adamlýktan çýkanlardan deðilim
/
ne
kadar
açsýn, açýksýn
hele ne kadar toksun
kul hakký, hakikati esastýr
dünya malý dünyanýndýr bilesin
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
üç kuruþa minnet edip
aklýný kiraya verenlerden deðilim
/
aþk
olmak,
aþýk olmak
insana lütufken
adam olmak sükuttur
ne kadar insan, adamsýn de hele
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
yüreðine sevdasýný
yük belleyip kaçanlardan deðilim
/
kaç
adým
vuslatken
paya düþen toprak
kaç fersah gömülmektir
v’ahýma düþen aþk bilemedim
a
m
e
n
n
a
bin
þükür ki,
taþý, topraðýný, bayraðýný
vatan bellemeyenlerden deðilim
.
.
.
//
ilhanaþýcýekimikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.