ve sen, sen aþk bakma öyle.. rüzgarýný kaçýran ipsiz bir uçurtma gibi, suskunluðuna yaslanan dilsiz, servisiz mezar taþý gibi, gelmiþine, geçmiþine tetiklenen iklimsiz, yivsiz bir namlu ayazý gibi ve basiretsiz bir tanrý gibi durduðuma.. suyunda ateþ besleyen bataklýk ormandý, ýþýðýna ay bulanmýþ, karartýsý salkým, saçaklý, nilüfer dudaklý kavramdý ruhumdaki kemirgen ve birer, birer eksildikçe kendimden, senliðimden daha da oturdu sanki üzerime ertelenen cehennem...
. . . //
ilhanaþýcýekimikibinyirmiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.