Sustu çocuk Söyleyemedi Ve Susturdu içindeki Büyüyememiþ çocuðu Yine kuytu bir kenara Atmýþtý içindeki Özlem’i Ne kadar da büyüse de Yine de bir çocuktu Küçük kalbinde hep ayný arzu sevmek ve sevilmek Oysa Susunca geçeceðini Düþündüðü Ama bir türlü geçmeyen Yaralar açýlmýþtý Büyüdüðünde Adýna kalp yarasý Dedi Ne var ki kendisi de Biliyordu Kendisinde olmadýðýný Merhemini Oysa öðrenememiþti çocuk Büyüyünce unutulacak anýlar vardý Çocukken Büyüdüðünde ise unutulmayacak anýlar Kalýr kýrýk kalplere
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYA HUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.