ANTİDEPRESAN ZAMAN

Hepsi de yalan
Elimde bak ‘’hiç’’ kalan
Dönmüyor tersine devran
Antidepresan zaman
Yanýyor ciðerim, kor oldu yüreðim
Hayata anlam kazandýrmýyor hakiki dostlar
Her þeyden noksan, hüzünden fazla
Düþtüm, var mýydý tutan?
Denizde yýlana sarýldým, atamýyorum kulaç
Yakarýyorum durmadan, yakýnmam
Kapkara baht, sakýn alýþma
Kayýp adýmlar, sayýklarým yatmadan
Tiksindim doðrularýnýzdan
Ýrkildim son anda,
Diþliyim, sen hiç sorma
Silkinirsin günlerce yatmazsan
Çaðrý Sinci geceme bildiri, uyandým uykumdan
Bitti yanýlsamalar, hiçbirini kanýksamam
Artýk yalanlarýnýza kulak asmam
Geçmiþe elveda, þimdiye merhaba
Üstümde ki ölü topraðýný atarým, bakarým umutla yarýnlara
Hazýrým, karýþma bana
Miras olsun bu satýrlar benden gelecek soyuma
Manevi huzuruma kavuþtum, yani soyutça yalnýzlýða
Maðlup edemez kimse duygularýma
Ateþ oldum, söndüm, harlýyor kalem tekrardan yanana kadar





Sosyal Medyada Paylaşın: