Hiç aklýma gelmezdi
sessizliðinin müdavim bir eþkiya edasýyla
gecemi keseceði.
hangý iþkencenin gölgesi
suskunluðun.
Ve
incinen hangi nefesin sesiydi
beni içinden söken.
Yaktýðýn ateþe köz olurken
küle buladýn beni.
ne vakit ayrýlýk estirdi
aldýðým nefese ses olan rüzgarýn.
Söyle
ne vakit
boðdun dalgalarýnda bakýþlarýmý.
Dallarýndan beni attýn atalý
Varlýðýna alýþtýðým yokluðuna sýkýþtým.
güneþ gibi doðduðun masal diyarýmda
sözlerin batar
gözlerimin kýyýsýna.
sensizlik rýhtýmýnda
önce sözlerim susuyor
ardýndan
sisli kentin bulutu gibi
damlatýyor seni yanaðýma tek tek gözlerim.
genzimi yakar.
uzaklaþýrken kokusu sen olan bir çiçek
unutur mu seni
sana susayan koca kanatlý bu böcek.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.