Uykular Esir Düştü

Uykular Esir Düþtü


Uykular esir düþtü zalim gurbet yurdunda,
Yaþlarýma hapsoldu sabahýn ýþýklarý,
Hasret devþiriyorum düþlerimin ardýnda,
Âlem kendi halinde, duyan yok âþýklarý!

Sýlayý terk eylemek ne erdemdir ne sanat,
Dört duvar arasýnda çürüdü beden, kanat,
Hala tarih kokuyor gökdelenlere inat,
Kýrk odalý konaðýn çürümüþ eþikleri…

Taþýndýn Ýstanbul’a, köy küçük geldi sana
Yýktýn tahta evleri, yaptýn duvar, badana,
Saðlýk girecek diye doktor girdi odana,
Artýk çok zor bulursun oymalý beþikleri.

Baba yurdu þereftir, üç pula satýlýr mý?
Ecnebinin zehiri her aþa katýlýr mý?
Yeniler çýktý diye eskiler atýlýr mý?
Deðersiz mi zannettin þu tahta kaþýklarý?

Forum hastalýðýna açlýk oldu terbiye,
Üç öðüne bölündü lokmalýk kurabiye,
Miniye sevdalýktan rafa kalktý abiye,
Benzin döküp yakmalý þu beli düþükleri…

Aklý buharlaþýnca yalpaladý dengesi,
Dimaðý esir aldý düþte hayal i mgesi,
Varoþlarýn sineði medeniyet si mgesi,
Örümcek aðý oldu baðýn sarmaþýklarý!

Nasýl kurban olmayým Yaratanýn Adýna?
Sunduðu nimetlerin meftun olduk tadýna.
Cemalini tatmaya çaðýrýnca katýna,
Ebedi bayram ile gülecek maþuklarý.

Mustafa HOÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: