BİLMEDİN BE GÜLÜM

Kalbimi uzatýp eline,
Al dedim; almadýn be gülüm.
Gönlümün yerleþip köþküne,
Kal dedim; kalmadýn be gülüm.

Özleminle seni beklerken,
Hasretle yolunu gözlerken,
Candan, ciðerden sevilirken,
Gel dedim; gelmedin be gülüm.

Gelde edelim iki kelam,
Baþýmýn tacý, tatlý belam,
Can özünden bana bir selam,
Sal dedim; salmadýn be gülüm.

Ýnatlaþtýn geri gelmedin,
Kaç kere uyardým,söyledim,
Çektiðim çile bitsin dedim,
Gül dedim; gülmedin be gülüm.

Sevgiyle kazanýlýr insan,
Hiç hoþ olmadý bu elvedan,
Yarama ilaç, derde derman,
Ol dedim; olmadýn be gülüm.

Lafýna,sözüne aldandým,
Derin düþüncelere daldým,
Bir baþýma yalnýzca kaldým,
Zil dedim; çalmadýn be gülüm.

Hiç belli etmedin sevgini,
Biz kez dinlemedin ki beni,
Hamza’nýn, kadir kýymetini,
Bil dedim; bilmedin be gülüm.
Hamza Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: