CANIMA YETTİ
Yüreðime çöktü, aðýr bir hüzün.
Boðazým’ da düðüm, dilim dönmüyor.
Ne desem nafile, yazýlmýþ yazým.
Gönül parça, parça, yüzüm gülmüyor.
Yoruldu dizlerim, gitmiyor artýk.
Aþk yolunda nice, köprüler yýktýk.
Uykusuz gecede, göz yaþý döktük.
Ne yapsam, ne etsem, artýk olmuyor.
Aþkýn kor oldu sanki, yakar içimi.
Tutamam akarken, þu göz yaþýmý.
Döverek çürüttüm, garip döþümü.
Ýçimde sýzýlar, artýk dinmiyor.
Geceler dostumdur, gündüzüm bitti.
O güzel hanemde bak, baykuþlar öttü.
Çektiðim çileler ise artýk, canýma yetti.
Ýçimse dertle dolu, artýk almýyor.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.