ebruli bir ömrün güncesi
ruhumdaki müziðin dilsizliði
isteseniz de duyamazsýnýz
kelimelerin kalbinde saklý olaný
yaðmurlar güneþi ertelerken
bulutlu bir mevsimin içinde
özlem
ancak ben bilirim
renklerin melül yoksunluðunu
karanlýðýn göðsümdeki derin uykusunu
hâlâ içimde tutuyorum nefesinin sýcaklýðýný
hayalperest rüyalarýmdan sakýn çekme
ellerini
geçiyor
sensiz yýllar aþksýz günler
dingin ve u-mutlu demeyeceðim
bilirsin iþte ayný yolun yolcusuyuz
mistik bir masalýn sayfasýndan göz kýrpan
ölüm kadar gerçek pýnarlarýmdan süzülen acý
gözlerimde kýrýlan ýþýðýn altýndaki
iliklerime kadar iþleyen hasretin
çözümsüz dilini
-dokunamýyoruz ten tene -
bakýþlarýndaki ýslanan hatýralarýn
gecelerdeki yoksullaþan eriyiþini
yüreðindeki zenginleþen acýsýný
hissediyorum
varlýðýn hep nazar kalbime
yaz akþamlarýnda açan yediverenler gibi
yokluðun hep intizar ömrüme
her gün doðup batan güneþ gibi
kalbin hep sýcacýk
ve ruhun ruhumla
-hep eþdeþ-
hiç kimseye
bu kadar güzel dokunamadý ölüm
sonsuza dek böyle yaþayalým mý sevgili
ayþe uçar
20.10.2022