Biz Kendimiz Yeteriz
Ýþte gene baþ baþayým caddeler de
Ben seni düþünüyorum her saniye de
Damla damla gözyaþlarým kýlavuz oldu
Geçen her gün tek tek toz oldu
Býrakýp gidiþlerdeyim gene kendimle
Yokluða yürüyorum kendi ellerimle
Ne varda düþürdünüz beni bu hallere
Her geçen gün,bir adým daha yaklaþýyorum yerlere
Ne hayaller bucaðýna düþeriz artýk ne umutlar vadine
Bundan sonra ne bana fayda ne kendine
Býrakýn da rahatça süzülelim dumanýmýz da
Ulan bir dost bile olmaz mý yanýmýzda
Ne hayaller ne umutlar süründü seninle
Gücün varken,beni bir kez olsun kapýnda dinle
Yoksa sonunda sen piþman olursun
Sevgilim dediðin bana gün gelir düþman olursun
Ben ne dünü unutabilirim ne bugünü deðiþtirebilirim
Ýnci gibi satýrlara sadece seni hapsedebilirim...
Benim verdiðim hapis,özgürlüktür sana
Belkide bu,yapacaðým son büyüklüktür sana
Ansana be adýmý duysana be feryadýmý
Bir gün olsun sende anla þu hayatýmý
Çektiðim cefayý yaþadýðým zorluðu anla
Anlasan bile ne de olsa unutursun zamanla
Býrakýp gidiþlerine bir yenisini ekledin
Kulaðýnla duysan bile sen beni dinlemedin
Ne fayda gelir artýk bu sevdadan
Meðer bitmiþiz biz daha baþlamadan
Sen bizim sevdamýza deðil ayrýlýðýmýza baþla
Suçsuz olsam bile sen gene beni baðýþla
Varlýðýna ayrý yokluðuna ayrý hasretiz
Siz bizi sevmesenizde biz kendimize yeteriz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.