HERCAİ
Yýllar yýlý bülbül olduðum güller,
Bir kere yüzüme gülmedi gitti.
Gözlerim ardýndan akýttý seller,
Hercai onlarý silmedi gitti.
Umulmadýk yerde karþýma çýktý,
Kavurdu içimi sinemi yaktý,
Zülüf kemendini boynuma taktý,
Peþince süründüm salmadý gitti.
Her gece rüyama gelip girince,
Busesinden birkaç kadeh verince,
Çölde serap gibi gezip durunca,
Vaha oldum ona dalmadý gitti.
Hep kavak yelleri esince sere,
Belki olur diye derdime çare,
Seccadesi gibi serildim yere,
Kâfir, namazýný kýlmadý gitti.
Bulutlarý yatak yapýp serdirdim,
Baþýna taç diye yýldýz derdirdim,
Gönül sarayýma tahtý kurdurdum,
Göz süzdü vefasýz kalmadý gitti.
Kaçtýkça giderim hâlâ ardýndan,
Senelerce ayrý kaldým yurdumdan,
Periþan oldum da aþkýn derdinden,
Derdime bir deva olmadý gitti.
Kül artýk sevdamýn ateþi harý,
Bahçeme güz geldi yapraklar sarý,
Çoðu gitti ömrün kalmadý yarý,
Gönül bu gerçeði bilmedi gitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.