Yine kýzýl güneþ batýyor aðýr aðýr Düþer içime yine acý bir kahýr Her yer sakin görünse de Karanlýða tutsak kalýyor gece Yüreðimi esir alan yalnýzlýðým uyanýyor Hiç düþünmeden batýr göðsüme dikenini Sen tasalanma Dertlerin en babasýna göðüs gelebilirim Sen düþme gecenin kollarýna Gittiðin yol toz duman, çetindir Yýldýzlar kahýrlýdýr sana gece de kaybolursun Dikkat et gölgene,ondan bile korkarsýn Bilirsin geceler düþmandýr yalnýzlýða Lakin yalnýzlýða benimde gücüm yetmez Ben hüznümü senden aldým Aðlayan yüreðim,nasýl þen kalýr ki Gecenin yorgunluðu göz kapaklarýmda Kýyýya vuran dalgalarýn sesi Bir müzik gibi adeta kulaklarýmda Sakýn bakma ardýna,yaþanan zaten yaþanmýþtýr Daðlar bile takmýþ yüzüne kýraðý maskesini Bende isterdim yaslanmak bir omuza Dur durak bilmeyen bir martý gibi Uçmak isterdim bambaþka güzelliklere... Bazen de acýya, zorluða çýkýlmaz anlara. Umudu var yüreðimin aydýnlýða... Sabaha daha çok var,aceleye ne gerek Dikenlidir sevda yollarý,kanamasýn ayaklarýn Düþlerini sakýn terk etme,býrak kalsýn zamana Riyakar bir dünyada yaþýyoruz Gün þafaða dönüyor bak,aðýr aðýr Sende aþk ile uyanýrsýn sabaha YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.