SUSTUM

Hazan bahçelerinde bir baþýma býraktýnya segili..
Ömrümün vagonlarýnda yakýndýr yolculukk.
Ebedi düþünürken seni canýmda yanýmda ..
Hasretin narýnda yaktýn sustum..
Meltemler savurdu uçsuz bucaksýz çöllere..
Ýsyaným sana deðil kendime kahrettim yemin ettim..
Alazlar içinde kalsamda dönmem geriye...
Sevdanýn narýný vebalini omuzlarýma yükledin .
Karanlýk geceler yarim oldu gözlerimi sana zincirledim...
Gökkubbede adýn yankýlanýrken þimþeklerle..
Güzlerimden damla damla sen akarken ben çýðlýk çýðlýða sustum...

Tarumar oldu hayallerim boynum büküldü..
Baðrýmdki hüsranýn girdaplarýna ektim seni..
Dinmez artýk sol yanýmdaki bu sancý...
Aynadaki suretin boran fýrtýna katran karasý..
Gözlerin rüyalarýmý bölerken sustum...

Kalbime býçak gibi saplandý kan çiçekleri..
Yapraklarý boþ kara kaplý defter gibiyim..
Ormanlarý sýrtýma alýp denizlere yürüyorum..
Kartal gibi uçmak isterken kör kuyulara düþtüm..
Nekadar özlediysemde seni..
Meftun olduðum gözlerine nekadar hasretsemde ..
Çýðlýk çýðlýk sustum..

Sadece soðuyan zemheri havalarda sýcaðýn olmak istemiþtim..
Ýçimdeki gürültütyü susturup azalan gülüþüne sustum..
Hayatýmýn yükümüydün süsümü hiç bilemedim..
Nerde baþladý nerde bitti hayatým hiç gibi geçti.
Saçlarýmdaki güvercinlerin kanatlarý kýrýk ..
Ben yine toprak kokusu duyuyorum ..
Gam vagonlarýna kýsmet olmuþum..
Sana çýðlýk çýðlýk susuyorum
KATYA
7.0.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: