Üþenmez sevdam için yedi daðý aþardým Kadir kýymet bilenin eþiðine düþerdim Yunus ile bir olur hamken yanar, piþerdim Kor ateþte kalýrdým közün sýrrýna ersem...
Aþk ýrmaðý arardým gönülden gönle akan Sevgisiyle yoðurup hâlden hâllere sokan Görseydim ferâsetle, Hakkýn nuruyla bakan Bir nazarla ölürdüm gözün sýrrýna ersem...
Ne þeytanla ne de kör nefsimle dalaþýrdým Gündüz yerde geceler semada dolaþýrdým Her zerreden Esmâyý-Hüsnâya ulaþýrdým Binden bire gelirdim özün sýrrýna ersem...
Hayatýn düðümünü ben çözdüm der miydim hiç ? Nefretin mezarýný ben kazdým der miydim hiç ? Bunca yazdýrýlana ben yazdým der miydim hiç ? Ben haddimi bilirdim sözün sýrrýna ersem... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.