Ayrýlmak kaderimiz çekeriz deyip aðýz Yoklama, vur hançeri, son sözünü söyle git Biz ki eteði çiçek, zirvesi karlý daðýz Koklama, vur hançeri, öldür beni öyle git !..
Sendin yaralý kalbin deðiþmez güzergâhý Üzülmüþ gibi yapýp, yalandan çekme âhý Hiç yüzün kýzarmadan iþlediðin günâhý Aklama, vur hançeri, öldür beni öyle git !..
Hasret türkülerini dilime dolamýþken Gözlerimin yaþýyla mutluluk dilemiþken Hazýr sen de gönlünü nefretle bilemiþken Saklama, vur hançeri, öldür beni öyle git !..
Ateþlere girse de gayrý bu gönül üþür Bu mu aþkýn bedeli,bu mu aldýðýn öþür ? Böyle aðýr bir yükü sanma ki yürek taþýr Yükleme, vur hançeri, öldür beni öyle git !..
Mevlâ býrakýr mý hiç zulmedenin yanýna ? Bir gün vicdan azabý tak edecek canýna Sað koyup da bu caný, mecnunlar kervanýna Ekleme, vur hançeri, öldür beni öyle git !..
Hangisine yanayým bu güne mi, düne mi ? Nasýl geri verirsin onca geçen senemi ? Kendi ellerim ile açtým iþte sinemi Bekleme, vur hançeri, öldür beni öyle git !.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.