NE DESEM BİLMEM Kİ

NE DESEM BÝLMEM KÝ ?
Hoþ geldin!
Bana mý geldin, yoksa ruhsuz ruhuma mý?
Seni kim davet etti ki?
Ýçimde biriktirdiðim emanetleri almaya geldiysen eðer,
Bir sokak kadýnýnýn ne emaneti olur ki!
Bende olmayan temiz yürek, temizim diyenlere versem alýrlar mý?
Ben nasýlsa bir sokak kadýnýyým..
Ne ar ne namus nede terbiyem müsaittir...
Sanki ben insan deðil aþk makinasýyým...
Bu bedeni tanýmam bile,
Bir zamanlar çocuktum,
Annem kýzardý;
Evet
Benimde bir annem vardý..
Her ne kadar hayat kadýný olsam da...
Çamurlarda oynayarak büyüdüm
Bazen ölesiye dayak yerdim.
Þimdi gülüyorum...
Büyümüþüm, birde baktým þair bile olmuþum,
Her yalnýz kaldýðýmda, þiirler dudaklarýma gelir gelir gider...
Duygular doðum sancýsý içinde...
Yürek ve duygu!
Ulaþamadýðým son zirve..
Çýktýlar doruða inmezler ki...
Ey! her þey güzel diyenler;
Ýþte ben hem þair, hem de sokak kadýnýyým...
Benden bile vergi alýyorlar...
Vereceðim, vereceðim!
Kim isterse ona vereceðim...
Yeter ki alsýnlar,....
Kim bilir onlar benden iyi bilir...
Ben bir sokak kadýnýyým!
Tanýdýðým bazý erkeklere kýyasla yürek var bende...
Hiç deðilse, anlýk bir aþk yaþatýrým, sizin gibi satmam bende...
Sonra unutup giderler...
Her aþk gibi kalmaz baþka bahara..
Þimdi deðmeyin bana!
Etini satan hayat kadýnýyým...
Korkmayýn bulaþýcý deðilim, bulaþmam...
Ýþimi yapar giderim...
Benim senden farklý neyim var ki?
Ha, sen gecelere girerken soyunursun,
Bense güneþe...
Güneþe gülümserim her sabah..
Ýhtiyacým var...
Doðmasýný beklerim bir kere olsun ateþ renginde..
Her gece kapanýrsa gözlerim sessizliðe...
Þiirler gelir aklýma...
Her þeyi bitirdin diyen þiirler...
Yürek sesim ayný,
Bitmedi daha!
Þimdi gözümde ne korku,
Nede yýlgý kaldý...
Kýrgýnlýðým beni tanýmayan yüreksizlere...
Vurgun yer her gece bu yürek...
Her þeyimi ona verdim,
Sevgi istemiþtim sadece bir demet sevgi...
Neden kýymet bilmedi..
Su yüzüne çýkacaðým bir gün.
Kurtulacaðým bu virane þehirden...
Pis salyalý diþler arasýnda gevelenmekten..
Her gece her gündüz ter kokar tenim
Öfkem o ki!!
Kirlendi edebim...
Henüz ölmek istemiyorum, sana elveda ölüm de diyemiyorum... .
Bu sevgiye birisi bir gün sahip çýkar diye bekliyorum...
Sadece sus dediler ve sahiplendiler...
çirkin yüzler,
Sakallý ahlaksýz gözler...
Yeryüzünde yaþanan bundan daha iðrenç aþk var mý?
Para karþýlýðý,
Anlýk zevk,
Fermuar çekilince,
O pis para önüme atýlýnca....
Bakardým giderken peþi sýra...
Tenim yanardý,
Aðlardým hýrsýmdan çok kere,
Günahlar biriktirirdim sadece...
Bense özgürlüðümü daha çocukken kaybetmiþtim..
Kaldýrýp bir kere tutmadýlar..
Annemi kaybetmeden önce hep tutardý....
Düþerdim çamurlara...
Oy! kurban olsam, gel öpeyim de geçsin derdi...
Sense.!
Hep eteklerimin arasýna baktýn...
Sen neden öpmedin yüreðimden bir kere...!
Sevgiye hasret býraktýn...!
Neden, neden!
Ve benim adýmý sen hayat kadýnýna çýkardýn....
En büyük günahý sen taktýn boynuma!!...
Ve ben sensiz dehlizlerde bir baþýma kaldým..
Uzattýðým elimi tutsaydýn...
Can tanem demek varken;
Neden beni hayat kadýný yaptýn?..
Söyle..........
Sen benim adýmý bile bile çýkarmadýn mý?
Mutlu musun? bakma geriden!.
Ölüm hoþ geldin!..
Diyeceklerimi dedim, vereceklerimi verdim,
Sevgisizliði bitirdim...
Senin de gönlün olsun bari......
Hadi gir koluma;
Seninle geliyorum,
Götür cehennemine...

Cemil ATEÞ
Araþtýrmacý Þair ve Yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: