ÇEKİP DE GİTTİ
Baðladý kendine yârin dilleri,
Halimi sormadan çekip de gitti.
Koþardým peþinden onca illeri,
Halimi sormadan çekip de gitti.
Bir ateþ düþürdü yanmayan cana,
Zehrimarla donup akmayan kana,
Neden gördüðünde bakmayan bana,
Halimi sormadan çekip de gitti.
Aþk dediler acý þerbeti içtim,
Bir sevda uðruna ömrümü saçtým,
Kendim ettim kendim, ateþe düþtüm,
Halimi sormadan çekip de gitti.
Tabipler bulamaz derdime çare,
Beni kendine çeken o kalýn hare ,
Sarýnca kalbimi derin bir yâre,
Halimi sormadan çekip de gitti.
Özbekoðlu düþtün böyle bir aþka,
Derde gark olan ses vermez meþke,
Görünce baðýný kýrsaydýn keþke,
Halimi sormadan çekip de gitti.
11.10.2022 Yukarý Çaðlar
Durmuþ Ali ÖZBEK
--------------
Zehrimar: Yýlan zehri
Hare: kimi nesnede, canlýda, göz ve benzeri þeylerde görünen parlak çizgiler.
Benzer: dalgýr meneviþ /üzerinde dalgalý çizgiler bulunan kumaþ.
Yare] kelimesi kalpte hissedilen derin üzüntü ve gam
Meþk: Müzik terimi; alýþmak ve öðrenmek için yapýlan çalýþma, alýþtýrma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.