Onlar ki Nasýrlý elleryiyle gelip Bu çorak topraklarý Karýncalarla solucanlarla Ve sulu gözleriyle Kazma kürek sesleri arasýnda Nehir gibi akýtarak Ve bir þafak vakti Güneþle birlikte Ýlk tohumu ekerekten Kargalarýn uzaktan gözlediði Bereket fýþkýracak olan Bu topraklarý Kendi öz suyuyla yogurdular. Alinterinin, bereketlerinin Hakkýný verdiler. Tohumlar önce bu topraklara Gönlünü serdiler. Hakettiler. Çünkü onlar topraða aþýk Ýki sevgili gibiydiler. Onlar ki Altýn sarýsý baþaklarý koparirken dalýndan Ýlk aklýna gelen Kýnalý parmaklý kizlarin Beyaz gelinliðiiyidi. Onlar ki Yýldýzlarý indirip gökyüzünden Ayýn önüne koydular Ve her tarla baþýnda Her aðacýn gölgesinde Çiçek çiçek Yaprak yaprak Al bayrak oldular, Ve bu çorak topraklarý Vatan yaptýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.