SARMAŞIK GÜLÜM

Gel Gülistan bahçemdeki solmayan çiçeðim
Sensin benim hasretim ne zaman göreceðim
Sarmaþýk gülüm senin için ölürüm
Doyamadým ben sana þu halime bir baksana
Koklayamam goncaný, dört yapraklý yoncaný
Özlüyorum her mevsim yýlda bir kez açarsýn
Gel dedikçe yanýmdan süzülerek kaçarsýn

..Sevgin bende yumak yumak çözülmeyen çilesin
..Ben gülümden baþkasýný hiç sevmedim bilesin

Biricik çiçeðim, al yanaklý pembe gülüm gel
Bülbül figan eder gülünü deremez
Gül bülbülü görmeyince yüzü hiç gülemez
Her nerede bir gül görsem dilim tutulur
Sanki seni hatýrlatýr o yüreðim burkulur
O gözlerin gözlerimde sanki bütün bedenimde
Gülüm sen olmasan da gölgen benim her yerimde

..Bana sarý gülüm derdin þimdi sen neredesin
..Hiç mi beni özlemedin ne gölgen var ne sesin

Gül dikenden ayrýlýnca nasýl çabuk soluyor
Yaþamak bu mu sanki boþa ömür doluyor
Bir gün solsa bedenim gülistan bahçesinde
Ruhum çiçek açar senin o gül nefesinde
Kurusa da açmasa da diksinler baþucuma
Bir gülfidanýný buluþturun topraðýma
Geldiðinde mahþere unutma gel yanýma

…Gül resmine bakýþýmda gözlerini görürüm
.. Bil ki senin hasretinden çok çabucak ölürüm

Yüreðimde bu sevdana vasiyetler yazdýrdýn
Ey sevgili gonca gülüm sensiz bomboþ yaþýyorum
Gül kokulu sevgini yüreðimde taþýyorum
Senin yüce aþkýn ile bulutlarý aþýyorum
Son busen yanaðýmda açýyor bin bir çiçek
Bu sevdayý çiçek böcek kimseler bilmeyecek
Sevgin akar damarýmda asla silinmeyecek

…Þimdi sensiz sadece gül resmine bakýyorum
…Seni anýp özleyip o gülleri kokluyorum….


SABÝHA SERÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: