Bir Kartal olup yüseklerde ucsam Gökyüzünden seni arasam bulsam Sensiz hayat bana yasanmaz oldu Cok agladim gözlerim görmez oldu Artik günes benim icin yok oldu Gün geceye büründü kara oldu
Zaman geciyor sanki bir yel gibi Sensiz günler akiyor bir sel gibi Günler gelir bana felaket gibi Vurdum o daglara attim kendimi Bir Kartal gibi kayalara indim Gayri sert Kayalarda barinirim
Ozan Özcan Yilmaz´im da yazardi Dünyayi hic böyle kendi bilmezdi Kirildi Kanatlarim düsüyorum Sevgilim artik bilki ölüyorum Gel bari yetis cenazeme benim Belki seni sonkez görebilirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sonsuzluka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.