sonsuz hürriyete benzer
uzayan bir þey vardýr uzaklarda
hep uzaklarda...
alabildiðine maviliklerde
uçuþur bulutsu sevinçler pupa yelken
çoban ateþlerine koþan gecelerde
derbeder ömürler bölünür orta yerinden
umut salýncaklarýndaki huzurlu uykular
heyecanlarýn tenhalarýnda þiirlere döner de
sahillerin öte yakasýnda
sýtmalý arzular vurur udun tellerine
üþüyen naðmeler düþer bir bir yere
çeþmibülbül tutsaklýklarýyla yýkýk bentlerinden
taþra akan hayallerdir
eski resimlerde yýllanmýþ hatýralardýr
aylara ve yýllara deðmez yollarda
yaðý biten kandiller aydýnlatýr
hazin çehreli geceleri
damla damla arýnmadýr bu
basamak basamak yükseliþtir
*
otuz yedi yaþýna vardýðýnda
bazen ey muhammed diye çaðýran
gaipten bir ses duyuyor
bazen gözleri kamaþtýran bir nur
görünüyor kendisine
bu sýrlarý yalnýz hazret-i hatice ile konuþuyordu
son peygamberin geleceðini
evvelce haber vermiþ olanlardan birisi de
meþhur þair kus bin saidedir
çok yaþamýþ
güzel konuþmasý ile þöhret yapmýþ bir zattý
hatta, en ihtiyarlýðý zamanýnda
sak-ý ukaz denilen bir panayýrda
kýrmýzý bir deve üzerinde iken
araplarýn en meþhur ediplerinin
hazýr bulunduðu bir sýrada
veciz bir konuþma yapmýþtý
o zaman peygamberimiz (S.A.V.) de
sak-ý ukaz’da bulunmuþ
onun konuþmasýný dinlemiþti
o zaman henüz peygamberimiz
peygamber olmamýþtý
kuss bin saide’nin konuþmasý
arap edipleri arasýnda çok ün yapmýþ,
dillerde dolaþýr olmuþtu
ey insanlar geliniz
dinleyiniz
ibret alýnýz
yaþayan ölür.
ölen yok olur
olacak olur
yaðmur yaðar
otlar biter
çocuklar doðar
analarýnýn babalarýnýn yerini tutar
sonra hepsi geçip kaybolur
olaylarýn ardý arasý kesilmez
birbirini takip eder
kulak veriniz
dikkat ediniz
gökte haber var
yerde olacak þeyler var
yeryüzü bir döþeme
gökyüzü bir yüksek tavan
yýldýzlar yürür
denizler durur
gelen kalmaz
giden gelmez
acaba gittikleri yerden
hoþnut olup da mý kalýyorlar
yoksa orada býrakýlýp da uykuya mý dalýyorlar
yemin ederim
Allah nazarýnda bir din vardýr ki
þimdiki dinimizden daha deðerli
Allah’ýn bir gelecek peygamberi vardýr ki
gelmesi yakýnlaþtý
gölgesi baþýmýzýn üstüne düþtü
ne mutlu ona inanana
yazýk o bedbaht kimseye ki,
o dine karþý çýkýp muhalefet ede
yazýklar olsun
ömürleri gafletle geçenlere
ey insanlar
hani baba ve atalarýmýz
hani muhteþem köþk ve saraylar
nerede taþtan binalar yapan ad ve semud kavmi
nerede
dünya varlýðýna gururlanýp da kavmine
ben sizin en büyük rabbiniz’im diyen
nemrut ile firavun
onlar size nispetle daha zengin
kuvvet ve kudretçe sizden daha üstün deðil miydiler
bu toprak onlarý deðirmende öðüttü
toz edip daðýttý
kemikleri bile çürüyüp yok oldu
evleri yýkýlýp ýssýz kaldý
yerlerini yurtlarýný þimdi köpekler þenlendiriyor
sakýn onlar gibi
gaflete düþüp onlarýn yoluna gitmeyin
her þey fanidir
baki ancak Cenab-ý Hak’dýr
O’ birdir
ortaðý ve benzeri yoktur
tapýlacak ancak O’dur
O doðmamýþ ve doðurmamýþtýr
evvel gelip geçenlerde
bizim için ibret alacak çok þey vardýr
ölüm ýrmaðýnýn girecek yerleri vardýr
ama çýkacak yeri yoktur
büyük küçük hep geçip gitmekte
giden ise geri gelmemekte
inandým ki,
herkese olan bana da olacaktýr.
kuss bin said’in,
peygamberimizin yakýnda geleceðini keþf ile
böyle büyük bir insan topluluðuna söylerken
peygamberimizin de orada bulunduðundan habersiz idi
kuss bin said’e vefat etmiþ olduðundan
peygamberimizle tanýþmak kendisine nasip olmadý
peygamberimiz (S.A.V.) yeni müslüman olan bir gruba
içinizde kuss bin saide’yi bilen var mý diye sordu
deve üzerinde
yaþayan ölür, ölen yok olur. olacak olur…
diyerek yapýlan o konuþma
hiç hatýrýmdan çýkmadý
hz.ebu bekir (r.a.)
ey Allah’ýn resul’ü
o gün suk-i ukaz’da bulunmuþtum
kuss bin saide’nin söylediði sözler hep hatýrýmda hala
diyerek adý geçen konuþmayý
baþýndan sonuna kadar okudu
peygamberimiz de
ümit ederim ki Cenab-ý Hak
kýyamet gününde
kuss bin saide’yi
ayrý bir ümmet olarak haþreder buyurdu
*
zaman topyekun bir medeniyetti
medeniyet olmadan yalnýzca bir zaferler
yenilgiler kronolojisi olmaya mahkumdu
sonrasý yalnýzca bir nakarat iþte
zalim avcýlarýn aslanlarý vurduðu yerdi zaman
en güzel insanlar söyledi hep
en güzel sözleri aslanlar gibi
yazýk ki aslanlar kendi tarihlerini yazasýya dek
hep haklý çýkacak avcýlar
zaman bir imtihandý
gök kubbenin altýnda deðiþen hiçbir þey olmadý
kýyafetlerden gayri
insanlardan baþka
oysa bir yüzü kararýrken dünyanýn
gülümseyen bir çiçek açar hep
öbür yüzünde
yeni yüzler takýnýp ruhumuzla oynayan eskiydi zaman
herkesin herkes olmak istediði,
hiç kimse olmayý isteyen
hiç kimsenin bulunmadýðý...
hani müsvedde kiþiliklerin baþ tacý
sahipkýranlarýn zindan topraðý edildiði
herkesin yalnýzca
ýsrarla kendini yaþamak istediði
köhne dünyanýn hikayesiyle doldurulan sayfalardý
zaman
redfer