Çok oldu uyanmayalý Sabah güneþ kýzýl kýzýl doðarken dünyaya Ben ruhuma ilk düþtüðün gündeyim hâla Deðdi ya gözlerin gözlerime Baþladý korkularým Keþkelere,olmazlara koþakoþa Senin bilmediðin Ama içinde tek senin olduðun onlarca hayal ektim Gönül bahçesine
Düþünmedim hiç gitmeyi Derdini ödül bildim taþýdým göðsümde Ben dolup tastikca seninle Bir boþluða uzatsamda ellerimi þimdilik
Elbet gelir ... Zaman ,aþkýn mayasiyla bütünlestikce Tanrýnýn vaadi degilmi sevene Kavuþmak sevdiðine
Dökülmeden gözlerimden Nehir olup özlemin Dað olup dursada hasretin önümde Yýldýrýmlar,þimþekler ,yaðmurlar Saçlarýnla topraða düþen kokun Bir gün ulaþýr elbet Bir gün kavuþur gönül elbet Bir grup vakti Akþam olupda gün batmadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozgurustaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.