Yine bir sonbahar yapraklarýný döküyor topraða Özlemler baþlýyor yine delirmiþcesine Kurþun rengi bir yalnýzlýk Dönüp dönüp birdaha vuruyor en zayýf yerimden Sana düþüyor kan yaþlarým
Bir derviþ sabaha duaya uyanmýþ Henüz gundoðmamis vakit erken Bir çiðlik düþüyor dilimden istemsiz Kaldýrýmlara Ben sana yürüdükçe ufkum karanlýk Tek damla ýþýða muhtacim
Suskunluðumda Sessizlikle beraber büyüttüðüm aþkým var benim Varlýðýmýn en kuytusuna gizledim seni Ve sana acýlan bütün kapýlarýn anahtarýný kaybettim
Ben sana bir hikaye büyüttüm Çoðaldýkça çoðalttým þimdi bende sýðamýyorum Zamanýn eli var diyenlere inandým ben Ne safmýþým... Tekrar dönersin sandým Sararsýn kurþun rengi yaralarýmý sandým Haklý çýkarýrsýn derviþi bozarsýn suskunluðu sandým
Yine bir sonbahar yapraklarýný döküyor topraða
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozgurustaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.