MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
HASRETİZ
Sabri Koca

HASRETİZ



Yunusça konuþur, öyle yaþamaz,
Kalbe tesir eden söze hasretiz.
Yükseklerden uçar, engel aþamaz,
Ufuklar açacak teze hasretiz.

Yüzüne gülerken kuyunu kazar,
Doðruyu konuþur, yanlýþý yazar,
Sahte dostluklardan olmuþuz bizar,
Riyakâr olmayan yüze hasretiz.

O kadar duyarsýz nesiller olduk,
Kökten ayrýlýnca, bir anda solduk,
Kendimiz etmiþtik, kendimiz bulduk,
Gönülleri yakan köze hasretiz.

Kimi çalýþýrken, kimisi çaldý,
Parayý bulanlar gaflete daldý,
Anaya, babaya hürmet mi kaldý?
Kire bulaþmamýþ öze hasretiz.

Rehberlik edenler adabý bilmez,
Ýyilik yapmaksa içinden gelmez,
Ýnsaný sevemez, nefreti silmez,
Kurtuluþa giden ize hasretiz.

Ýnsan ne ettiyse, kendine etti,
Verilen emekler boþuna gitti,
Kibirler depreþti, dostluklar bitti,
Benlikten usandýk, bize hasretiz.


Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:


Sabri Koca Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

EVLAT ACISI BULUTLAR MERHAMET YORGUNUM VEDA ZAMANI HASTA ÇOCUK ADALET ÖLDÜ TEVAZU BİRAZ AYRI DÜNYA, AYNI RÜYA BÜLBÜLÜN GÖZYAŞI