NAR

Severdi dostunu
Dostu çýkarsada pazara postunu
Ýyi niyetliydi
Saf degil
Safi idi duygularý, karýþýk deðil
Hiç kimseyi memnun edemezdi
Kâfi degil ...
Hep kanardý
Tahta degildi
Ama tutunacak dallarý gibi
Daim çýra gibi yanardý
Anardý yaradaný
Bunlarý mukaddes imtihana sayardý ...
Gurbetin karasýna boyanalý iki yýl olmuþtu
Hasret bir köz gibi daðlardý yüreðini
Yeter artýk yeter dedi kendine
Biride bir binide bir þu yad ellerin
Dönmeliyim dedi
Gitmeliyim artýk köyüme
Nede olsa
Elinden tutmamýþtý gurbet cadýsý
Neye elini atsa elinde kalmýþtý
ALLAH büyüktür derdi
Sabret derdi
Sabret

Elindeki yoðu varý
Cebindeki son metelikle aldý güzel bir narý
Evde onu bekleyen sevdigine ,sevildigine
En sevdigi meyveydi ,
Vurdu atýný sýlanýn yollarýna
Daðlar aþtý
Ovalar geçti
Geldi dayandý deli bir ýrmaða
Bir azðýn sulara baktý
Bir yükseklere
Þu tepeyi aþtým mý tamam dedi kendine
Bir yol soluklanayým kýratým biraz su içsin
Gurbetin karasýndan sýyrýlayým
Memleket kokayým
Irmaðýn sularý , çarpsýn yanan baðrýma
Ýçeyim suyundan kana kana
Herkesten dinlemiþti bir masal nasýlsa
Þimdi
Kime inana
Kime kana diye daldý uzaklara

Derken
Zalim bir nida ile kendine geldi
Heeey sen dedi hoyratça eþkiya reisi
Boþalt deðerli neyin varsa yoksa
Yok bi kurtuluþun kaçarýn
Eðer görünmez askerlerin yoksa
Bir an irkildi kendine geldi
Þaþkýn þaþkýn
Bir atým dedi ...
Bir caným ...
Birde heybede Narým ...
Hepsi bu kadar yoðum varým
Kýratýmý alýn rehvandýr incitmez sizi
Ulaþtýrýr dilediģiniz yere
Ýstemez dedi pervasýzca ...
Size dedi o zaman yok bi sey kalmadý
Sonunda verecek bir canýmdan baþka ...

Heybeyi
Heybeyi ver dedi ,
Kýratýn da senin olsun o pis canýnda
Attý elini heybesine soktu sanki sinesine
Sarmýþtý narý
Sevdiginin ona verdigi iþlemeli mendile
Bir eþkiya sürüsüne baktý
Bir yüreðine
Pekala dedi pekala
Tuttu kokladý uzun uzun
Öpüp fýrlattý onu ýrmaðýn sularýna
Bakakaldý öylece arkasýndan
Giden sadece bir narmýydý daldý gözleri
Sonra
Sonra irkildi bir an
Kýratýn acý kiþnemeleri havalanan kuzgunlar
Sýrtýna girdi bir hançer
En hasýndan
En kahpesinden
Bir daha
Bir daha
Diz üstü yýðýldý yere
Elinde mendil
Suda nar
Karþýnda yâr
Yanmadý caný
Kanlý dudaklarýnýn kenarýna
Kýrmýzý bir gülümse sýzdý
Yuvarlanýrken ýrmaða
Kaybolup yitip gittiler
Oy havar
Oy havar

Irmak aldý onlarý bastý baðrýna
Koydu kavuþamayanlarýn yurduna
Daha bi köpürdü daha bi çaðladý
Yardan saldý kendini
Hýrçýnlaþtý
O da kendince aðladý
Serin bir rüzgar esti sonra
Köpük renkli bulutlarý taþýdý evine
Ýki damla yaðmur düþtü yarin yüzüne
Yanaklarý al al oldu
Baþýný kaldýrdý baktý gökyüzüne
Gülümsedi
Yandý hasret nârýna
Ýki damla gözyaþý kan oldu
Düþtü kara topraða.

Çýrak Ça Ýbrahim Yetgindað🌛
Sosyal Medyada Paylaşın: