Þu ahir ömrümde gerçeðim sensin, Bir tebessüm eyle kurban olduðum. Umut diyarýmda çiçeðim sensin, Akarsýn içime hayran olduðum.
Tüm cihaný engel, üstüme gelse Ýdamlýk hükmüme kýyýlsa celse Vur baþýmý cellat gerçek deðilse Aþkýna meftunum ferman olduðum
Olamaz dünyanýn sensiz sefasý, Sen mutlu ol, bana kalsýn cefasý. Çaresiz derdime yarin vefasý Sevda makamýna mihman olduðum.
Gönül hasretinle ahuzardayým Yar sen alemsin ben diyardayým Kalbim,gözüm,sözüm nazlý yârdayým Aþkýnla savrulup, harman olduðum.
Aslansofu der ki; kalbimde ünü Gözlerinde gördüm seviyor beni, Fark etmez ay hafta dünü bügünü, Yandýkça içine derman olduðum. Daimi tavafa Kirman olduðum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.